Ludzie cierpiący na depresję mogą doświadczać objawów o odmiennym charakterze i różnym nasileniu, a liczba tych objawów również może być zróżnicowana. Wskazuje się cztery ogólne dziedziny, do których zaliczyć można cechy zespołu depresyjnego. Są to – afekt, poznanie, zachowanie, funkcjonowanie fizyczne. Depresja jest jednym z poważnych zaburzeń ogólnie zwanych zaburzeniami nastroju. Ma to związek z przejawami nietypowych uczuć czy nastrojów, stanowiących podstawowe cechy tego

stanu.

1. Objawy osiowe i wtórne depresji

Depresja ze względu na swą złożoną naturę ma szereg różnych objawów. W szpitalnym lecznictwie psychiatrycznym częściej spotyka się rozwinięte formy depresji, które nasileniem swoich objawów nie nastręczają lekarzowi trudności w postawieniu rozpoznania. Lekarz pierwszego kontaktu w swoim gabinecie w większości przypadków ma do czynienia z mało nasilonymi objawami zaburzeń depresyjnych. Takie sytuacje sprawiają trudności diagnostyczne.

Podział depresji na epizod depresyjny, zaburzenia depresyjne nawracające i dystymię, należącą do grupy uporczywych zaburzeń depresyjnych, ma swoje odzwierciedlenie między innymi w nasileniu i rodzaju objawów prezentowanych przez chorych.

Na obraz kliniczny epizodu depresyjnego składa się szereg charakterystycznych cech, nazywanych też objawami podstawowymi albo osiowymi (stanowiącymi centrum zespołu), oraz licznych nieswoistych objawów wtórnych. Symptomy wtórne mogą być odmienne u różnych chorych i prawdopodobnie wynikają z reakcji pacjenta na pojawienie się objawów podstawowych. Do objawów osiowych należą: obniżenie nastroju, osłabienie tempa procesów myślowych i ruchowych, objawy somatyczne i lęk.

Autorzy: psycholog Izabela Gieryszewska, lekarz Marek Kozłowski, psycholog Arleta Balcerek